Een klein detail dat we sinds de tijd van de jager-verzamelaar zijn kwijtgeraakt en hoe verhelpen we dit?
De laatste tijd ben ik steeds meer aan het leren over biomechanica en wel de gezonde afstemming en beweging van ons lichaam op celniveau. Onderzoek van de afgelopen jaren laat zien dat de manier waarop we bewegen ons niet alleen mechanisch beïnvloedt, zoals eerder werd gedacht, maar ook biochemische veranderingen in onze cellen veroorzaakt, waardoor we van binnenuit worden veranderd. Dit proces waarbij het lichaam zich aanpast aan en wordt gevormd door beweging, wordt mechanotransductie genoemd.
We lijken in de wereld te leven die het zitten aanmoedigt met het bekken gekanteld en wel met het staartbotje/stuitje naar beneden gericht.
De meubels die we de hele dag gebruiken om op te zitten, zijn speciaal gemaakt voor comfort en gemak, maar meestal niet ergonomisch aangepast voor de gezondheid van de bekkenbodem. Wie denkt daar nu over na?
Er is een goed verspreide mythe in onze samenleving dat problemen met de bekkenbodem een normaal gevolg zijn van veroudering of de geboorte van een kind. Maar we kijken niet naar een oorzaak die een beetje dieper zit, in de manier waarop we vroeger hebben geleefd en bewogen.
Wist je dat de anatomische functie van ons staartbotje(staartje)/stuitje onder meer is om het openen en sluiten van de bekkenuitgang te regelen?
Als je naar een hond of een ander dier met een staart kijkt, kun je zien dat ze hun staart gelukkig kwispelen wanneer ze in een goed humeur zijn. En dit is de standaardinstelling. Wanneer je een hond ziet die zijn staart tussen zijn achterpoten draagt, is dit meestal een teken dat de hond in de vecht- of vluchtmodus is en zijn bekkenbodem gespannen is als een deel van zijn hele lichaam dat op gevaar reageert.
Hoewel we nu slechts een klein deel hebben van wat ooit een echte zoogdierstaart was, gedraagt het zich hetzelfde. Door het staartje/stuitje los te laten, wordt de bekkenuitgang geopend, door het weg te stoppen wordt de bekkenbodem strakker gemaakt. De hond met zijn staart naar beneden tussen zijn poten is een evenbeeld van jezelf zittend op je heiligbeen, de rug ondersteund door een stoel of een bank. Als je meerdere uren per dag in deze positie doorbrengt, heeft je bekkenbodem niet echt de kans om los te laten en de spiervezels hun natuurlijke lengte in rusttoestand terug te geven. Dus geleidelijk worden die korter.
In zijn boek Pelvic Power vergelijkt dansopleider Eric Franklin de natuurlijke beweging van de bekkenbodem met een vlieger. Terwijl je opstaat, licht de bekkenbodem iets op en versmalt, net als een vlieger die de wind plukt en opstijgt. Omgekeerd, terwijl je gaat zitten (met losse staart, met behulp van je zitbotten), wordt de bekkenbodem breder en wordt hij over de volledige lengte losgelaten, zoals een vlieger die naar beneden gaat, opent en landt. Maar wat als we het nooit toestaan vrij te geven/los te laten?
Een harde/strakke spier is niet hetzelfde als een sterke spier.
Een optimaal functionerende bekkenbodem kun je vergelijken met een trampoline. De bekkenbodem ondersteunt het gewicht van al onze bekkenorganen en zorgt ervoor dat deze op natuurlijke wijze wordt aangespannen en losgelaten. Door de spieren altijd in de verkorte positie te houden, kunnen ze hun functie niet optimaal uitvoeren. En verder, als ons lichaam zich aanpast aan de manier waarop we ze gebruiken, verkorten we onze spieren.
Dit is de reden waarom bekkenbodemoefeningen slechts een oplossing voor de korte termijn zijn. Door het samentrekken van een spier te oefenen geïsoleerd van de rest van het lichaam krijg je een harde/strakke spier die opgesloten zit. En een harde/strakke spier is niet hetzelfde als een sterke spier. Een sterke spier kan namelijk volledig aanspannen en volledig loslaten/ontspannen.
In mijn pilates lessen neem ik meer gevarieerde bewegingen/oefeningen op anders dan en onafhankelijk van de gewone sporten. Daarmee probeer ik mijn klanten bewust te maken van alles wat je doet tijdens de dag met je lichaam en hoe je dit doet.
Om ervoor te zorgen dat je lichaam alle biologische en normale functies soepel kan uitvoeren, kun je het beste het uithoudingsvermogen van je lichaam gaan trainen. (Pilates)
Een geweldige manier om uithoudingsvermogen te ontwikkelen, evenals een sterk bekkenstelsel en een responsieve bekkenbodem is om veel te lopen. U kunt geleidelijk de kilometerstand en frequentie van wandelen op de dag opbouwen. De heuvel op, de heuvel af. Niet alleen op vlakke trottoirs, maar ook op een verscheidenheid aan terreinen en idealiter in een schoen waarmee je voeten ook meebewegen en erop kunnen reageren. Steeds meer komt naar voren dat onze voeten niet meer getraind zijn en niet hoeven te bewegen in de schoenen die wij er omheen doen. Je voeten zijn het fundament van je lichaam en als deze niet goed functioneren komen allerlei klachten naar voren.
Het gaat om het opbouwen naar meer beweging, maar ook meer variatie in beweging. Door geleidelijk meer en meer kleine bewegingen aan je leven toe te voegen, kan het lichaam zich daaraan aanpassen en capaciteit opbouwen om ze gemakkelijk te maken.
Dus het komt erop neer: we moeten echt gaan trainen om meer op de zitbotjes te gaan zitten, meer lopen, meer hurken en natuurlijk meer bewegen. Het draait allemaal om het lichaam echt te gebruiken. Door een frequente en gevarieerde beweging in ons dagelijks leven opnieuw in te voeren, kunnen we geleidelijk de verloren bewegingsvrijheid en functionele kracht terugkrijgen.